Pożegnanie lata na Polu słoneczników

 Jesień, przyszła niepostrzeżenie:

 Pośród upałów i burz - roztaczając zasłonę z mgieł,

W poranki tchnęła chłodu.

Wieczory zasnuła mrokiem i ciszą.

Czas już odpocząć letniku drogi.

Za rok znów zetrę pot z czoła Twego. 

 Teraz oddychaj -  jesienią, 

Wspominaj żółty kolor kwiecia i błękit nieba...

Słoneczniki chylą się już ku ziemi, 

Zmęczone głowy pochylając - miejsca dla Dyni ustępując.

Czas zbiorów jeszcze się nie kończy,

Obfitość lata zaskakuje, Jesień - dając nam coś od siebie,

Zabiera i letnie troski, kłopoty. 

Odpocznij więc już Podróżniku,

Zamknij swe oczy na upał i spiekotę.

Niech lekki oddech Jesieni rozgości się tu na dobre,

Dając nadzieję na kolejny sezon  obfitości. 

- wiersz: autor bloga